Czako górnicze z biało-czerwonymi piórami

Górnicza czapka, czyli kołpak albo czako, jest nieodzownym elementem galowego munduru górniczego.

Czako górnicze wywodzi się od czaka wojskowego – podstawową różnicą jest brak daszka. Jego wysokość wynosi 15,5cm, natomiast wysokość pióropusza, który symbolizuje kogucie pióra, to 22 cm. Kiedyś strzelcy dworscy czyścili nimi otwory strzałowe. Dawni gwarkowie przejęli od nich pióropusze dla dodania sobie splendoru. Kolor pióropusza ma znaczenie – zielony noszą generalni dyrektorzy, biały zarezerwowany jest dla inżynierów i techników górniczych; czarny kolor piór przynależny jest górnikom dołowym, czerwony kolor zakładają członkowie górniczej orkiestry, zaś biało-czerwony – orkiestrmistrz.

Czako jest wykonane z tektury obciągniętej czarną krepą. Na przedzie znajduje się godło górnicze w wieńcu z liści dębowych i wawrzynowych, wytłoczone z żółtego matowanego metalu, z symbolem skrzyżowanych pyrlika i żelazka, a 5 mm poniżej jego górnej krawędzi borty, czyli dystynkcja określająca stopień służbowy.

Czako pochodzi z zasobów Miejskiego Ośrodka Kultury Galerii Historii Miasta.