Telefon górniczy

Górniczy telefon przeciwwybuchowy to aparat specjalnego przeznaczenia. Służył do komunikacji w kopalniach metanowych i innych pomieszczeniach o dużym stopniu niebezpieczeństwa wybuchu. Miał zapewnić zabezpieczenie przed zewnętrznym zwarciem elektrycznym wywołującym iskrzenie oraz zabezpieczenie przed przedostawaniem się ciał obcych, pyłów, oparów oraz wilgoci. Telefon posiada szczelną obudowę żeliwną oraz słuchawkę.

Telefon górniczy pochodzi z zasobu Miejskiego Ośrodka Kultury Galerii Historii Miasta.